رمز استجابت دعا “امید به اجابت” است

Visits: 13

حجت الاسلام مهدی عباسعلی پور، استاد حوزه علمیه آذربایجان غربی، در مراسم ایام فاطمیه که در مسجد الزهرا (س) ارومیه برگزار شد، با بیان اینکه هیچ گروه و فرقه‌ای در دنیای خودشان شخصیت‌هایی همچون امام علی (ع) و فاطمه (س) را ندارند، اظهار داشت: برای شیعه افتخار بزرگی است که دستش در دامن اهل بیت باشد و حضرت علی (ع) و زهرا (س) پدر و مادر این امت هستند.

وی با بیان اینکه کسی که با اهل بیت باشد دچار گرفتاری‌های دنیا نمی‌شود، افزود: اگر شرایط شیعه واقعی بودن در ما باشد و به اهل بیت متوسل بشویم امکان ندارد دچار گرفتاری‌ها بشویم و این مجالس حضرت زهرا (س) بهترین فرصت برای اخذ حاجات می‌باشد.

استاد حوزه علمیه آذربایجان غربی با بیان اینکه غیر مسلمانان هم حوائج خود را از اهل بیت می‌گیرند، تاکید کرد: اینکه در دعای افتتاح می‌خوانیم، إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ الَیْکَ، یعنی خدایا چنان کن که امید من فقط به اهل بیت و اهل بیت باشد، و لذا اگر با معرفت و امید قطعی به سراغ اهل بیت برویم حوائج خودمان را خواهیم گرفت.

وی گفت: هر آنچه که انبیای الهی دارند در حضرت زهرا (س) جمع است و یکی از القاب حضرت محدثه می‌باشد و ملائکه و فرشته وحی با فاطمه (س) صحبت می‌کردند و در کتابی تحت عنوان مصحف فاطمه جمع‌آوری شده است.

حجت الاسلام عباسعلی پور با بیان اینکه خداوند متعال حتی در مورد نطفه حضرت زهرا (س) هم حساسیت دارد و لذا دستور می‌دهد چهل شبانه روز فقط از غذای آسمانی تناول کند، اضافه کرد: به دستور الهی پیامبر اکرم، به حضرت زهرا سلام الله علیها احترام ویژه قائل می‌شدند و وقتی دختر پیامبر وارد منزل می‌شد، حضرت رسول (ص) به احترام ایشان بلند شده و دستش را می‌بوسید و او را در جای خود می‌نشاند.

وی با بیان اینکه هم روایات اهل سنت و هم شیعه بر این مسئله تاکید دارند که دختر پیامبر در بطن مادرش با خداوند صحبت می‌کرد، گفت: نور حضرت زهرا (س) قبل از خلقت انسان موجود بود و قدم به قدم زندگی حضرت معجزه است و دختر پیامبر ولی الهی است و هر زمان اهل بیت در کارشان گره می‌خورد به مادرشان حضرت زهرا (س) متوسل می‌شدند.

استاد حوزه علمیه آذربایجان غربی در پایان خاطرنشان کرد: درب خانه حضرت زهرا (س) به قدری حرمت داشت که پیامبر هر روز به آنجا سلام می‌کرد و ملائک و فرشته‌ها با اذن دختر رسول اکرم (ص) بدان جا وارد می‌شدند اما بعد از وفات رسول الله این درب را به آتش کشیدند و حرمتش را شکستند.